Z tej okazji, 31 maja odbyła się procesja ku czci Najświętszej Maryi Panny, podczas której złożono publiczne dziękczynienie Bogarodzicy za otrzymane łaski, szczególnie za pełne i doskonałe zjednoczenie ze Stolicą Piotrową oraz poświęcono zgromadzenie i całą wyspę Stronsay Niepokalanemu Sercu Maryi. 
Synowie Najświętszego Odkupiciela - Filii Sanctissimi Redemptoris (F.SS.R), dawniej zwani Redemptorystami Zaalpejskimi (Tradycji) są zgromadzeniem zakonnym, którego konstytucje opierają się na regułach nadanych redemptorystom przez św. Alfonsa Liguori, choć nie są oni formalnie związani z tym zakonem. Wspólnota została założona 2 sierpnia 1988 roku przez ojca Michaela Sima C.SS.R jako Zaalpejskie Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela pozostające w ścisłych związkach z Bractwem Św. Piusa X. Dziewięć miesięcy wcześniej, w grudniu 1987 roku, arcybiskup Marcel Lefebvre oficjalnie pobłogosławił temu dziełu. Na początku ich siedzibą był klasztor Matki Bożej Nieustającej Pomocy we francuskim Joinville, później wspólnota przeniosła się do klasztoru Bolesnego i Niepokalanego Serca Maryi na wyspie Sheppey, w angielskim hrabstwie Kent, by w końcu znaleźć stalą siedzibę na Papa Stronsay. Zakonnicy zakupili wyspę za kwotę 250 tysięcy funtów, które pochodziły od donatorów z całego świata. Wzniesiono tam klasztor Najświętszego Odkupiciela na Golgocie, zaczęto promować Arcybractwo Czyśćcowe i wydawać miesięcznik „The Catholic”.
Po wydaniu przez Benedykta XVI Motu Proprio Summorum Pontificum Redemptoryści Zaalpejscy podjęli rozmowy z przedstawicielami Stolicy Świętej na temat pojednania i uregulowania ich statusu kanonicznego w Kościele, do czego ostatecznie doszło w czerwcu 2008 roku. Jednak ze względu na protest przełożonego generalnego redemptorystów, zgromadzenie nie mogło pozostać przy starej nazwie i przyjęło miano Synów Najświętszego Odkupiciela. 
Papa Stronsay jest jedną z “Papeys” czyli „wysp ojców”. Życie zakonne na tym terenie prowadzone było już we wczesnym średniowieczu. Świadczą o tym ruiny dwóch kaplic, z których jedna pochodzi z wieku VIII i była częścią klasztoru założonego przez Piktów, a druga z wieku XI. Klasztor na Stronsay jest teraz domem dla blisko 30 zakonników (nowicjuszy, braci i kapłanów), którzy pochodzą z najróżniejszych stron świata – z Australii, Samoa, Singapuru, Ukrainy i Polski (o polskim bracie w ich szeregach pisałem tutaj). Zakon niedawno otworzył też drugi klasztor w Christchurch, w Nowej Zelandii.____________
foto (od góry): widok na wyspę z lotu ptaka; procesja ku czci NMP; bracia zakonni; budowa klasztoru /Fotografie pochodzą ze strony internetowej Zgromadzenia/
